Pomimo, że nie mamy tygodniowego planu lekcji i każdy nasz tydzień wygląda nieco inaczej, ale próbujemy zbudować jakiś rytuał w nauce Agatki.
Agatka wstaje codziennie o 7 rano. Czyli tak, jak jej koleżanki chodzące do szkoły. O 7.30 zaczynamy się uczyć (jest to pora wychodzenia dzieci do szkoły - my po prostu podchodzimy do kuchennego stołu z kartką na której rozplanowany jest dany dzień). Pracujemy razem przez 2 godziny. W tym czasie zajmujemy się zagadnieniami, przez które Aga miałaby trudność przebrnąć samodzielnie. Nie planuję w jakim czasie zmieścimy się robiąc takie czy inne zadanie. Zajmuje ono nam tyle czasu ile potrzeba - raz dużo mnie mniej niż osławione 45 minut, innym razem wiecej. Potem ja wychodzę do pracy, a Agatka działa samodzielnie - wykonując zadane przeze mnie zadania, bawiąc się czy też czytając książkę. Kiedy po kilku godzinach (3 lub 4) wracam, Agatka pokazuje mi efekty swojej pracy i dzieli sie ze mną tym czego nie potrafiła zrobić.
We wtorki, kiedy nie idę do pracy, rytuał jest podobny, tyle, że zazwyczaj kończymy "szkolne" lekcje dużo wcześniej niż w pozostałe dni tygodnia. Trochę inaczej jest też w środę, ponieważ jest to jedyny dzień, kiedy mam na 8.00. Tego dnia Agatka zaczyna sama - więc zostawiam jej takie zadania, co do których jestem przekonana, że sobie poradzi sama, a gdy wracam pomagam jej w tym z czym miała trudności.
Wieczorem czytamy wspólnie jakąś książkę - teraz na tapecie mamy Meliklesa Greka.
Kiedy Aga gasi światło, ja siadam do stołu w kuchni i planuję następny dzień z naszego
"Ilość materiału" planuję tygodniowo i zdarza się, że jakieś pozostałości robimy w sobotę.
Agatka generalnie staje się coraz bardziej sumienna (chociaż zdarzają się dni, że.... ). Są zadania, które wykonuje bo musi, ale też takie do jakich zabiera się z zapałem. Natomiast to co mnie cieszy, to zapał Agatki do czytania książek - to pewna nowość - obecnie samodzielnie czyta Niesamowite przygody Marka Piegusa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz